കാതോടു കാതോരം തേന് ചോരുമാ മന്ത്രം ഈണത്തില് , നീ ചൊല്ലി , വിഷുപക്ഷി പോലെ കാതോടു കാതോരം തേന് ചോരുമാ മന്ത്രം ഈണത്തില് , നീ ചൊല്ലി, വിഷുപക്ഷി പോലെ കുറുമൊഴി കുറുകി കുറുകി നീ ഉണരു വരിനെല് കതിരിന് പിരിയില് അരിയ പാല്മനികള് കുറുകി നെന്മാനിതന് കുലാഗ വെയിലില് ഉലയെ കുളിരു പെയ്തു നില കുഴലു പോലെ ഇനി കുറുമൊഴി ഇതിലെ വാ ആരോ പാടിപ്പെയുന്നു തേന്മഴകള് പിറകില് ഉയരും അഴകേ മണ്ണ് കൊണ്ടാകും മന്ത്രം നീ ചൊല്ലി തന്നു പൊന്നിന്തളികള് കാതോടു കാതോരം തേന് ചോരുമാ മന്ത്രം ഈണത്തില് , നീ ചൊല്ലി , വിഷുപക്ഷി പോലെ തളിരിലെ പവിഴമുരുഗുമീ ഇലകള് ഹരിഥ മനികലനിയും കരളിലെ പവിഴം ഉരുകി വേരെയൊരു കരളിന് നിഴയില് ഉറയും കുളിരുപെയ്തു നില കുഴലു പോലെ ഇനി കുറുമൊഴി ഇതിലെ വാ ആരോ പാടി തേങ്ങുന്നു തേന് അലകള് പുതിരും നിലാമിതുഴുതു മണ്ണ് കൊണ്ടാകും മന്ത്രം നീ ചൊല്ലി തന്നു പൊന്നിന്തളികള് കാതോടു കാതോരം തേന് ചോരുമാ മന്ത്രം ഈണത്തില് , നീ ചൊല്ലി , വിഷുപക്ഷി പോലെ കാതോടു കാതോരം തേന് ചോരുമാ മന്ത്രം ഈണത്തില് , നീ ചൊല്ലി, വിഷുപക്ഷി പോലെ | |
Monday, August 3, 2009
കാതോടു കാതോരം ( കാതോടു കാതോരം)
ഒറ്റകമ്പി നാദം മാത്രം ( തേനും വയമ്പും )
ഒറ്റകമ്പി നാദം മാത്രം
മൂളും വീണാഗാനം ഞാന് (ഒറ്റ ..)
ഏകഭാവം ഏതോ താളം
മൂകരാഗ ഗാനാലാപം
ഈ ധ്വനി മണിയില്
ഈ സ്വരജതിയില്
ഈ വരിശകളില് (ഒറ്റകമ്പി .....)
നിന് വിരല്തുമ്പിലെ വിനോദമായ് വിളഞീടാം
നിന്റെ ഇഷ്ടഗാനമെന്ന പേരിലോന്നരിഞീടാന്് (നിന് വിരല് ....)
എന്നുള്ളിലെ ദാഹമെങ്കിലും (ഒറ്റകമ്പി ......)
നിന്നിളം മാറിലെ വികാരമായലിഞീടാം
നിന്മടിയില് വീണുറങ്ങി ഈണമായുണ്ര്നിടാം
എന്റെ നെഞ്ചിലെ മോഹമെന്കിലും (ഒറ്റകമ്പി ......)
മനധാരചെപ്പുണ്ടോ ( ദശരഥം )
മന്ദാരചെപ്പുന്ദൊ മാണിക്ക്യകല്ലുണ്ടോ കൈയ്യില് വാര്മതിയെ
പൊന്നും തേനും വയമ്പുമുണ്ടോ വാനംപാടിതന് തൂവലുണ്ടോ
ഉള്ളില് ആമോദ തിരകള് ഉയരുമ്പോള് മൌനം പാടുന്നു
മന്ദാരചെപ്പുന്ദൊ മാണിക്ക്യകല്ലുണ്ടോ കൈയ്യില് വാര്മതിയെ
ഓ .. ഓ....
തഴുകുന്ന കാറ്റില് താരാടുപാട്ടിന് വാല്സല്ല്യം ... വാല്സല്ല്യം
രാപ്പാടിയെകും നാവെടുപാട്ടിന് നൈര്മല്ല്യം ..... നൈര്മല്ല്യം ....
തളിരിട്ട താഴ്വരകള് താലമെന്തവെ
തനുവനി കൈകലുളം ആര്ദ്രമാക്കവേ
മുകുളങ്ങള് ഇതലന്നിയെ കിരനമാം കതിരന്നിയെ
ഉള്ളില് ആമോദ തിരകള് ഉയരുമ്പോള് മൌനം പാടുന്നു (മന്ദാര... )
എറിയുന്നപകലിന് ഏകാന്ത യാനം കഴിയുമ്പോള് ..... കഴിയുമ്പോള് ....
അതില്നിന്നും ഇരുളിന് ചിരകൊടെ രജനി അണയുമ്പോള് .... അണയുമ്പോള് ...
പടരുന്ന നീലിമയാല് പാതമോദവെ
വളരുന്ന മൂകതയില് പാരുരങ്ങവേ
നിമിഷമാം ഇലകൊഴിയെ ജനിയുടെ രാധാമനയെ
ഉള്ളില് ആമോദ തിരകള് ഉയരുമ്പോള് മൌനം പാടുന്നു (മന്ദാര .....)
രാജഹംസമേ( ചമയം)
സ്നേഹദൂതുമായ് വരുമോ
സാഗരങ്ങളേ മറുവാക്ക് മിണ്ടുമോ
എവിടെ എന്റെ സ്നേഹ ഗായകന് ..ഓ ..ഓ ..
ഹൃദയ രേഖപോലെ ഞാന് എഴുതിയ നൊമ്പരം
നിരമിഴിയോടെ കണ്ടുവോ തോഴന് (2)
എന്റെ ആത്മ രാഗം കേട്ടു നിന്നുവോ
വരുമെന്നൊരു കുറിമാനം തന്നുവോ
നാഥന് വരുമോ .... പറയു ... (രാജ)
എന്റെ സ്നേഹവാനവും ജീവനഗാനവും
ബന്ധനമകുമെന്കിലും നിന്നില് (2)
നിമിഷ മേഖമായ് ഞാന് പെയ്തു തോര്നിടാം
നൂറായിരം ഇതളായിനി വിടരുവാന്
ജന്മം യുഗമായി നിറയാന് (രാജ )
എന്നിഷ്ടം നിന്നിഷ്ടം
CSw s\RvPn IqSpIq«p¶ kpJw
lrZbapcfnbn ]pfI taf X³
cmKw `mhw Xmfw
NndInSp¶ In\m¡fnÂ
CXÄhncnª kpa§fnÂ
\ndaWnª at\mªamw
IhnX s\bvX hnImcambv
\osbsâ Poh\n DWcq tZhm
NabamÀ¶ a\Ênse
Nmê{iotImhn \SIfnÂ
sXmgpXpW˦ {]`mXambv
HgpIn h¶ at\mlco
\osbsâ {]mW\n \ndbq tZho